Contemos xuntos

Seguimos recibindo contos super chulos!😀

Estou coñecendo contos que non coñecía, e estanme encantado.

Comezamos:

O noso primeiro relator de hoxe é ENZO, e vainos a contar o seu conto favorito   COCORICO

"A mamá Galiña e Cocorico querían facer un biscocho. A Mamá Galiña dixoye a Cocorico: Vai a buscar leña para encender o forno. Encontrouse co Gato Pelado. Estaba collendo leña co pico e sinteu "Marramiau, Marramiau". O gato díxolle: se me das medio biscocho e non o comas ti vouche a comer.

O pitiño foi pa casa moi rápido e díxoye á mamá que tiña que facer un biscocho moi grande.

Cascaron ovos, fariña e fixeron un biscocho moi moi grande. A mamá Galiña estaba mirando que facía o pitiño e dixo que fixeches ó pitiño e comeuno todo e "Picoti Picota, ay qué rico está".

Veu o Gato Pelado e estaba vigilando ó pitiño e veuno, o pitiño escondeuse nunha pota de barro e Gato Pelado estaba ulindo a un pitiño de carne e o gato decía: estou cheirando un pitiño e vouno papar de un bocado. Miauuuu.

Marramiauuu, son o Gato Pelado, estou cerca da porta, estou cheirando un pitiño e vouno papar dun bocado.

Xa estou vendo un pitiño, estou a punto de zampalo dun bocado, Marramiauuu.

Meteu a pata na pota e estaba intentando sacalo pitiño, "Pummm" , estornudou moi forte e escapou volando o gato e a pota.

O gato saiu dalí disparado e rompeu un dente e un ollo morado e se escapou rápido que se esmaga a casa e o tellado cun ollo morado e un dente roto.

E fixo outro biscocho a Mamá Galiña e comerono Cocorico e a Mamá Galiña e decían: Picotí, Picota ay qué rico está.

E colorín colorado, este contó rematou."

Seguimos con contos interesantes....

LEIRE, cóntanos "YO MATARÉ MONSTRUOS POR TI"

"Érase unha vez Martina, Martina era unha nena que vivía no mundo dos humanos.

Un día que chovía moito e se fixo de noite e tiña que ir a durmir, Martina tiña medo, porque pensaba que debaixo do mundo había unha cidade de monstrous que vivían ó revés.

E pensaba que se lle saía un brazo ou un pe da cama, ía collela un monstruo e a levaría ó mundo dos Mostruos. Entón Martina chamou ao seu pai, e Martina lle dixo que tiña medo aos monstruos.

O que o pai lle respondeu: tranquila Martina “Yo Mataré Mostrous por ti!”

E Martina preguntoulle como mataría aos monstruos?

E papá lle dixo que o tamaño dos monstruos serás segundo o medo que lle teñas.

Entón Martina quedou máis tranquila e se quedou dormida.

Pero esa noite soñou con un monstrua que se chamaba Anitram e vivía no mundo dos mostruos, e esa noite estaba chovendo no mundo dos monstruos, e Anitram estaba convenciada de que existía un mundo dos humanos, que era un reflexo do seu, e oía de noite unha nena que saltaba na cama. Entón Anitram chamou ó seu pai, e lle contou que tiña medo.

E seu pai lle dixo: “Yo mataré miedos por ti” porque o medo é elástico, como un chicle e cando creces, se fai pequeño ata desaparecer.

Entón Anitram se durmeu e o seu brazo quedou colgado na cama, e á mesma hora Martina tamén lle saíu o brazo fóra da cama e se tocaron.

Anitram notou o tacto da pel humana, e Martina notou a pelaxe dos monstruos, e se deron de conta que tiñan medo a unha da outra, porque aínda non se coñecían...."

Agora é o turno de VERA, que nos vai a contar

 "NO QUIERO IR A LA ESCUELA"

"Había una vez un conejito muy pillo que se llamaba Simón. No quería ir a la escuela, aunque sus papás le decían que iba a hacer muchos amigos y aprender el alfabeto. Y esa noche él no podía conciliar el sueño y decía que tenía miedo y que no tenía miedo y después llamó a su mamá porque no quería ir a la escuela.

 Al otro día su papá lo dejó en la escuela e hizo mil cosas. Primero estuvo llorando, después estuvo jugando a la pelota en el recreo, después fue al comedor y comió mouse de chocolate, después descansó y después tocó el tambor y después, cuando su mamá le vino a recoger, Simón no quería ir a casa porque le encantó la escuela."

Cativ@s, espero que os esteades a disfrutar, e sobre todo que esteades a pasalo ben, que é do que se trata. 

Gracias familias, estádelo a facer xenial, agora non esquezades en contarlle aos pequenos estes novos contos que poida que non coñezan. 

Un saúdo, e a seguir lendo e viaxando dende a casa😉📚🚀

#euquedonacasa